گزارش پیمایش زمستانه خط الراس پسنده کوه تا علم کوه
قله پسنده کوه و ادامه خط الراس آن تا قله علم کوه را در سالهای گذشته کوهنوردانی را که دنبال کاری نو و چالش برانگیز بودند را به خود جذب کرده از جمله آقایان اشتری، محمد نوری و همین چند سال پیش شادروان آیدین بزرگی نمی توان گفت که این مسیر فوق‌العاده سخت و فنی است ولی به طور حتم از مسیر نرمال سرچال علم چال به مراتب فنی تر و درجه سختی آن بیشتر است علاوه بر شیب تند پسنده کوه تیغه های سنگی و بادهای شدید که جایی برای فرار از آن نیست.
در صورت بروز حادثه امداد رسانی نیز کاری دشوار و زمانبر می شود و کمتر کوهنوردی تصمیم به پیمایش این مسیر می گیرد . دو ، سه سالی بود که پیمایش این مسیر در زمستان ذهنم را مشغول کرده بود و امسال شرایط آن مهیا گردید تقریبا از ۲۰ دی هر روز هواشناسی را بررسی می کردم و در نهایت تصمیم به حرکت گرفتیم
یکشنبه ۱بهمن ۱۳۹۶
صبح ساعت ۵ به اتفاق آقای مصطفی یزدی به سمت رودبارک حرکت کردیم خوشبختانه جاده ها خشک بودند و پس از ۱۲ ساعت به قرارگاه رودبارک رسیدیم راه تا ونداربن باز بود و تصمیم گرفتیم شب را در رودبارک مانده و از امکانات رفاهی آنجا بهره ببریم پس از هماهنگی با وسیله نقلیه و تقسیم بار ها زودتر خوابیدیم
دوشنبه ۲ بهمن
۴ صبح بیدار شده و راس ساعت ۵ آقای ربیعی پور درب قرارگاه منتظر ما بود وضعیت راه تا ونداربن نسبت به سال های گذشته کم برف تر بود ۵/۳۰ اول دو راهی ونداربن حصارچال توقف کردیم که این مسافت را برای گرم کردن بدن در نظر گرفتیم در نور هدلامپ و در زیر بار سنگین کوله آهسته حرکت می کردیم هدفمان صعود از شیب تند یال درختی بود شیب بسیار تند یال درختی را به آهستگی صعود می کردیم می دانستیم که امروز روزه سنگینی است.
در حال حاضر برف کمی در مسیر بود پس از دو الی سه ساعت به ابتدای شیبی رسیدیم که نگران آن بودیم بخاطر مستعد بودن بهمن که برف آنجا سنگین نبود بخاطر اینکه حرکتمان بر روی شیب تند و صخره ای مسیر راحت تر باشد کرامپون هارا به پا کرده و ادامه مسیر دادیم.
یکی از نقاط صخره ای که قبلا در پاییز هم از روی تیغه های آن صعود کرده بودیم و هم‌از سمت چپ زیره تیغه ها که در زمستان برایمان علامت سوال بود که چگونه از آنجا گذر کنیم تصمیم گرفتیم که از شیب سمت راسته آن که قبلا هم‌امتحان نکرده بودیم صعود کنیم که انتخاب مناسبی نبود و پس از کلی کلنجار رفتن و پذیرش ریسک به این نتیجه رسیدیم که از روی تیغه ها خیلی مناسب تر است.
امید داشتم که ۱۲ ساعته کار را تمام‌کنیم ولی هوا تقریبا تاریک شده بود و هر چه ما جلوتر میرفتیم پسنده کوه از ما بیشتر فاصله می گرفت باد شروع شده بود و برف تازه را همچون تازیانه به ما می نواخت به سختی و با گام های خسته ساعت ۱۹/۳۰ به قله پسنده کوه رسیدیم در پاییز ادامه این مسیر را از سمت چپ تراورس کرده بودیم و دوباره ادامه مسیر را از روی یال ادامه داده بودیم ولی در حال حاضر امکان همچین تراورسی ممکن نبود تصمیم گرفتیم از روی تیغه ها صعود کنیم که ان هم‌خود داستانی داشت.
نهایتا با دو فرود ۱۵ متری ساعت ۲۰/۳۰ به یک گردنه کوچک و پرباد رسیدیم دیگر توان راه رفتن نداشتیم و همان جا چادر زدیم تا توانستیم نوشیدنی درست کنیم ولی اشتهایی به غذا نداشتیم و می دانستم این امر برای فردا مشکل ساز میشد تا صبح از شدت خستگی و باد شدید خواب درستی نکردیم
به نظر خودم علت فشار بیش از حد امروز علاوه بر شرایط محیطی خستگی راه از شهرستان تا رودبارک بی خوابی شب قبل آن یکی از عواملی بود که فشار و خستگی را برای ما بیشتر کرده بود
سه شنبه ۳بهمن
به خاطر خستگی و فشار زیاد روز گذشته میلی به اینکه کیسه خواب گرم را ترک کنیم نداشتیم هوا آفتابی و از شدت باد کاسته شده بود و در آرامش کامل چادر را جمع کردیم، می دانستیم امروز چالش خاصی پیش رو نداریم ولی مطمئن هم نبودیم که بتوانیم به گردنه سیاه سنگ برسیم.
پس از گذر از مارشنو و کل بزان باد شدت بیشتری گرفت قله کلاچبند را به سختی و در باد شدید صعود کردیم ساعت دو نیم بود و می دانستیم که بهتر است توقف کنیم بعد از قله محل نسبتا مناسبی پیدا کردیم و به خاطر اینکه از باد در امان باشیم برف راخالی کردیم که تقریبا نیمی از ارتفاع چادر داخل برف بود که امشب را آرامش بیشتری داشته باشیم برای تماس باید از چادر بیرون می رفتیم و پس از تماس با دوستان وخانواده و اطلاعات مجدد هواشناسی که خبر از هوای برفی و شدت باد بیشتر برای فردا را می داد .
چهارشنبه ۴بهمن
از ساعت ۳ یا ۴صبح بارش برف شروع شده بود به همین خاطر دیرتر بیدار شدیم ساعت ۱۰ بود و برف همچنان در حال باریدن بود کوله راجمع کرده و داخل چادر نشستیم تا وضعیت هوا بهترشود تقریبا ساعت ۱۰ و نیم بود که شرایط بهتر شد و چادر را جمع کردیم پس از گذشت نیم ساعتی ازحرکت باد با شدت تمام شروع به وزیدن کرد و برف تازه را از زمین به آسمان پرواز می داد.
باد کاملا از رو به رو می وزید وحرکت سخت شده بود بعضی مواقع باد به راحتی تعادل ما را به هم می زد و مجبور به توقف بودیم عینک ها یخ زده بود و دیدمان کمتر شده بود هوا صاف و آفتابی بود ولی به خاطر برف معلق در آسمان هوا تیره تار بود.
روز سوم قبل از چالون
ازچالون به بعد شدت باد کمتر شد و جان تازه ای گرفتیم امروز از نظر زمانی ما کمترین پیمایش را داشتیم ولی به خاطر شرایط جوی ناپایدار جز روزهای پرفشار به حساب می آمد درنهایت ساعت ۱۴:۳۰ به گردنه سیاه سنگ رسیدیم روی گردنه شدت باد زیاد بود تصمیم گرفتیم که در پناه یک صخره و در شیبهای حصار چال چادر بزنیم پس از مدتی تلاش و صرف انرژی چادر را که برپا کردیم تقریبا نیمی از چادر در هوا معلق بود.
ظاهرا باید هر طور شده در آن باد روی گردنه چادر بزنیم به هر جان کندنی که بود چادر را برپا کردیم شدت باد به حدی بود که با بودن ۲ کوله درون چادر باز هم چادر در حال پرواز به حصار چال بود و مجبور شدیم یک نفر داخل چادر باشد و نفر دیگر چادر را محکم کند سرما تا مغز استخوانمان نفوذ کرده بود گوشی را که روشن کردیم چند پیام از دوستان رسید که خبرهای خوبی از هوا نمی داد.
نزدیک سیاه سنگ
از جمعه صبح تا یک شنبه یک سامانه بارشی سنگین در منطقه حاکم بود و ما فقط ۵شنبه را هوای صاف ولی با باد شدید داشتیم و اگر می خواستیم قله راصعود کنیم باید همان روز هم به پایین برمیگشتیم که این کار از توان ماخارج بود در حقیقت ما قسمت مشکل مسیر راتمام کرده بودیم ولی یک روز هوای خوب کم داشتیم .
علت اینکه ما روز اول فشار زیادی را به خودمان متحمل کردیم این بود که مسیر را تا گردنه ۲ روزه تمام کنیم که به هوای بارشی آخر هفته برخورد نکنیم ،باتمام اینکه صعود ذهنمان را قلقلک میداد ولی تصمیم گرفتیم منطقی عمل کنیم وبیش از این خانواده و دوستانمان را نگران نکنیم باد تا صبح شدید می وزید و ما از نگرانی اینکه چادر پاره شود خواب درست وحسابی نداشتیم.
گردنه سیاه سنگ
متن پلاکارد (پیمایش خط الراس پسنده کوه تا علم کوه نکوداشت پیشکسوتان کوهستان ایوب امین الرعایایی ، علی مختاریه. زمستان ۹۶ . باشگاه کوهنوردی بینالود نیشابور)
پنج شنبه ۵بهمن
صبح در باد شدید و به سختی چادر را جمع کردیم و پس از گرفتن چند عکس با پلاکارد شروع به فرود به کف علم چال کردیم خیلی جالب ۵۰ متر پایین تر هیچ خبری از آن همه هیاهوی باد نبود ۲/۵ ساعته به سرچال رسیدیم کوهنوردی در سرچال نبود پس از تماس با شهرستان و اطمینان خاطر از سلامتی و برگشتمان حرکت کردیم حجم برف کم بود و بدون مشکلی به ونداربن رسیدیم ساعت ۴ بعداظهر و آقای ربیعی پور ما را به قرارگاه رودبارک انتقال داد
علم چال
مصطفی یزدی ( سرچال )
جمعه ۶بهمن
از ساعت ۴ صبح بارش برف شروع شده بود وخوشحال بودیم که تصمیم عقلانی گرفته بودیم
حرکت امسال ما تفاوتهایی باسالهای گذشته داشت که مهمترین آنها یکی تیم کوچک دو نفره ما بود که فشار روانی هم برای خانواده و دوستانمان داشت و هم این که کار مارا سخت تر می کرد که تصمیمات منطقی تری بگیریم و در حقیقت حادثه کول جنو سایه سنگینی برای فضای کوهنوردی کشور داشت که از نظر خودم ما با این حرکت این فضا را برای خودمان تا حد زیادی شکستیم.
گزارش :حمید رضا میربلوک
اعضای تیم : حمید رضا میربلوک ، مصطفی یزدی
زمستان سال ۱۳۹۷ این برنامه توسط اعضای باشگاه با موفقیت انجام شد
متن کامل گزارش را در این صفحه مشاهده نمایید
مسیر پیمایش شده
