رشته کوه تخت سلیمان واقع در البرز غربی که به حق آن را می توان آلپ ایران نامید یکی از مناطق پرجاذبه برای تمامی کوهنوردان است به ویژه کوهنوردانی که می خواهند در شرایط سخت صعودهای زمستانی خود را محک بزنند و آمادگی خوبی برای صعودهای برون مرزی کسب نمایند . بلندترین قله این رشته کوه قله علم کوه با ارتفاع ۴۸۵۰ متر برفراز دیواره ای ستبر قرار گرفته که گرده ای سنگی معروف به گرده آلمانها یخچال علم چال را از یخچال غربی جدا کرده . وجه تسمیه آن بخاطر اولین صعود آن توسط دو نفر آلمانی به نام های ( لودویک اشتیناور – ولفگانگ گورتر) درسال ۱۳۱۵ خورشیدی است. اولین تلاش زمستانی ایرانیان برروی گرده در سال ۱۳۴۸ به سرپرستی بهمن شهوندی صورت پذیرفت که متاسفانه در اثر سقوط بهمن وکشته شدن دو کوهنورد بنام های فریدون نجاح و احمد فرزین این برنامه نا تمام ماند. . در سال ۱۳۴۹ مجدداً تیمی به سرپرستی بهمن شهوندی عازم منطقه شد که فقط تا گردنه شانه کوه صعود کرد .
در بهمن ماه سال ۱۳۵۸ تیمی به سرپرستی جلال فروزان به قصد صعود گرده وارد منطقه علم کوه شد که این بار تا دورکابی صعود کرده و به علت سرمای شدید و سرمازدگی دو نفر از اعضای تیم صعود کننده مجبور به بازگشت شدند . اولین صعود زمستانی موفق به نوشته جلیل کتبه ای توسط تیم لهستانی در اسفندماه سال ۱۳۵۵ انجام گرفت و اولین صعود زمستانی ایرانیان برروی گرده در بهمن ۱۳۶۳ توسط فدراسیون کوهنوردی انجام گرفت .
روز شمار برنامه:
۱۶ بهمن ماه ساعت ۶ صبح تعداد ۷ نفر از اعضا با دو دستگاه اتومبیل شخصی نیشابور را به مقصد رودبارک ترک نمودند .پس از مقداری خرید از کلاردشت ساعت ۱۹ به قرارگاه رودبارک رسیدیم.
۱۷بهمن ماه بخاطر خستگی روز گذشته دیرتر از خواب بلندشدیم پس از تقسیم بار و تماس با مش رسول که لطف کرده به قرارگاه آمدند و ما از تجربیات ایشان استفاده کردیم ساعت ۱۱/۱۵ با یک دستگاه نیسان تا دوراهی اکاپل منتقل شدیم. جاده به خاطر ریزش بهمن مسدود بود و ما به سمت ونداربن پیاده به حرکتمان ادامه دادیم پس از ۱/۵ ساعت به قرارگاه ونداربن رسیدیم و پس از گذاشتن کوله ها در قرارگاه جهت بررسی مسیر و حجم برف به سمت دوراهی کلجاران حرکت کردیم .
۱۸بهمن ماه شب قبل با هماهنگی که با سرپرست تیم زنجان انجام شده بود قرارشد جهت تسهیل کار برف کوبی همگی ساعت ۵ حرکت کنیم . حجم برف نسبتاً زیاد بود ولی بخاطر گرمای یکی دو هفته پیش ، برف آبدارشده بود و در سرمای فعلی سفت شده بود و بیشتر از ۳۰ الی ۴۰ سانتی متر در برف فرو نمی رفتیم .با این وضعیت از همان مسیر تابستانی ادامه مسیرداده بالاخره ساعت ۱۴/۱۰ به پناهگاه سرچال رسیدیم ( کل مسیر تا سرچال توسط تیم ما برف کوبی شد )
۱۹ بهمن ماه امروز روز استراحت بود و فقط یخ های پله ها را شکستیم چون رفت و آمد روی آنها خطرناک بود .
۲۰بهمن ماه ساعت ۷/۲۰ صبح سرچال را به سمت علم چال ترک نمودیم . روز قبل تیم زنجان به علم چال رفته بود و مسیر برف کوبی شده بود و کار ما را راحت کرده بود ساعت ۹/۴۰ به پناهگاه خرابه علم چال رسیدیم پس از این که با قطب نما گرای محل دفن بارهایمان را مشخص کردیم ، بارهایمان را از زیر برف بیرون آورده و پس از تفکیک بارها ساعت ۱۲ به سمت شانه کوه حرکت کردیم . بچه ها لطف کرده و بارهایمان را تا گردنه شانه کوه حمل کردند پس از تراورس شانه کوه ساعت ۱۵ به گردنه شانه کوه رسیده و چادرمان را برپا کردیم . قرار بود ساعت ۴ صبح بیدارشویم به همین خاطر ساعت ۱۹/۳۰ به خواب رفتیم .
۲۱ بهمن ماه ساعت را برای ۴ صبح تنظیم کرده ولی از ساعت ۱/۵ صبح بیدار بودم و خوابم نمی برد صعود گرده ذهنم را مشغول کرده بود و تا ساعت ۴ صبح از این شانه به آن شانه رفتم . پس از صرف نوشیدنی و جمع کردن وسایل، ساعت ۵/۴۵ دو نفری حرکت کردیم امروز یک باد ۳۰ الی ۴۰ کیلومتری داشتیم همان ابتدای مسیر به این نتیجه رسیدم که کلاه کولاکی که برسر داشتم مانع دید اطراف شده و مجبورشدم آن را بیرون بیاورم . ابتدای مسیر یک طنابچه را دوریک سنگ بلوک کرده بودیم که جهت فرود استفاده کردیم به دو کابی که رسیدیم هوا روشن شده بود . یومارهایمان را داخل طناب ثابت انداخته و صعود کردیم پس از صعود بالای دورکابی هم طناب شدیم زیر ۳ رکابی برف سفت و محکمی داشت در پاییز در آنجا یک پله رکاب بگسلی نصب کرده بودیم که کار صعود را راحت تر کرده بود پس از گذر از این قسمت بر روی یال ادامه مسیر دادیم . یک نقاب برفی بزرگ در مسیرمان بود به ناچار از روی آن با احتیاط گذر کردیم که همراه با خطر بود . پس از آن شیب یخی و دهلیز بعد از آن راکه جای هیچ میانی نداشت با استفاده از تبر و کرامپون رد کردیم. . پس از گذر از تک رکابی سنگ سماور نمایان شد و به ما نوید اتمام کار را داد پس از یک طول صعود به داخل دهلیز رفته که در آنجا ۳ عدد میخ در پاییز کوبیده بودیم که میانی های مطمئنی بودند بالاخره در ساعت ۱۳/۱۵ کار صعود به اتمام رسید پس از این که یکدیگر را در آغوش گرفیتم بی اختیار اشک شوق از چشمانمان سرازیر شده بود . پس از جمع آوری وسایل از دره هفت خوان اقدام به فرود کردیم. با علم چال تماس گرفتیم و از تیم پشتیبان درخواست کردیم که زیر دیواره نگین منتظرمان باشند .جان پناه خرسان بدون درب بود و تقریبا نیمی از آن با برف پرشده بود پس از رسیدن تیم پشتیبان کوله هایمان را گرفتند و شروع به صعود شیب شانه کوه کردیم و نهایتا ساعت ۲۰ به محل کمپ علم چال رسیدیم تیم در این مدت اتاق برفی حفر کرده بود که مکان مناسبی برای استراحت بود.
۲۲ بهمن ماه صبح پس از تفکیک بارها و مخفی کردن مقداری از بارها در علم چال ساعت ۱۰/۴۰ حرکت و ۱۱/۵۰ به سرچال رسیدیم پس از کمی استراحت حرکت کرده و در ساعت ۱۷ به دوراهی اکاپل رسیدیم .
نفرات شرکت کننده: ایوب امین الرعایا- حمید میربلوک- مصطفی یزدی- قاسم کریمی- هادی اکبری- علی رافعی- سعید نوروزی
