پیمایش قسمتی از خط الراس قله خرو نرو (امافت تا دیواره زرجو)

گزارش برنامه پیمایش قسمتی از خط الراس قله خرو نرو (امافت تا دیواره زرجو)

طبق تقویم باشگاه برنامه پیمایش خط الراس شیرباد به بینالود بود که با نظر دوستان این برنامه جایگزین شد

رشته کوه نرو یکی از زیباترین مناطق کوهستانی ایران می باشد که به صورت دیواره ای عظیم به طول حدود ۵۵ کیلومتر منطقه خشک سمنان را از استان مازندران جدا می سازد. ساختار صخره ای و دندانه ای این رشته کوه زیبا باعث گردیده که قلل بسیاری در این خط الراس صعود نشده باقی بماند، این رشته کوه از منطقه خطیر کوه در سوادکوه آغاز و در منطقه فینسک در منطقه پشتکوه سمنان به پایان می رسد .مرتفع ترین قله این رشته کوه قله نرو به ارتفاع ۳۶۰۲ متر بوده و یکی از قلل زیبا منطقه سوادکوه محسوب می شود. (نام اصلی این قله خیرونرو می باشد_خیرو به معنی چشمه کم آب و نرو به معنای چشمه پر آب در زبان محلی می باشد._ که اکثرا آن را به نرو می شناسند.)

 

روستاها و آبادی های اطراف:

سنگده ، ‌بندبن در ضلع شمالی و برنت در ضلع شمال غربی و ‌آدیه ،‌ برارده ، میروزان ،‌ کلمتا ، کود آب یاب ، امافت ، کنگلو در ضلع جنوبی

مهمترین بناهای تاریخی:

قلعه کنگلو ، کیجا قلعه و …

حیوانات منطقه: ‌

خرس ، پلنگ ، گرگ ، ‌شغال ، سیاه گوش ، ‌گراز ، ‌کل و بز ،‌ گوزن ، کبک ، قوچ ، قرقاول و …

درختان منطقه:

افرا ، ملچ ، ممرزه ، کندلوس ، مرس و …

گیاهان غذایی و دارویی منطقه:

گل گاوزبان ،‌ آویشن ،‌ سیر و پیاز کوهی ،‌ قارچ ،‌ نعناع ،‌ والنگ ، ‌زمالیک ، ‌بادرنگلونه و …

رودخانه های پر آب:

آدیه ، ‌بورطلا ، و …

ارتفاعات اطراف قله نرو:

قله نزوا (۳۸۱۰ متر‌) و نروا ( ۳۷۸۲ متر) در جنوب شرقی ، ارم ( ۳۳۲۵ متر) در جنوب ، قدمگاه ( ۳۶۵۰ متر) و اتابک و سرختی (۲۲۵۰ متر) در جنوب غربی ، ‌کلمتا و … و عباسعلی در شمال غرب و همچنین سرخیل ،‌ زرجو و کیجا قلعه در شرق و در شمال نمای دوری از قله ۱۶۰۰ متری اچو.

مسیر های صعود

این قله از سه جناح قابل صعود می باشد :

• مسیر جنوبی آن از روستای کنگلو از توابع خطیر کوه قابل دسترس است.
• مسیر جنوب شرق از روستای آریم
• مسیر زیبا و بکر شمالی از روستای سنگده و جنگل فریم قابل صعود می باشد

مسیر شمالی خرونرو از روستای سنگده فوق العاده زیباست . عبور از جنگل های انبوه ، گذر از مراتع و دامنه های سرسبز ، درگیری با سنگ و مه و حرکت بر روی خط الراس از زیبایی های این مسیر است ولی به یاد داشته باشید که این مسیر به هیچ وجه زمستانی نیست و به علت شیب زیاد مسیر امکان فروریختن بهمن بسیار زیاد است. برای زمستان باید از جبهه جنوبی اقدام نمود. اما بهترین فصل صعود جبهه شمالی تیرماه است که برف های دهلیزها کاملا آب شده باشد و نیز سرسبزی کوه باقی باشد.
اگر در فروردین و اردیبهشت و اوایل خرداد صعود می کنید باید خود را برای درگیری جدی با برفچال ها که در دهلیزها انباشته شده و شیب تندی دارند ، آماده کنید و اگر در اواخر مرداد و شهریور و مهر صعود می کنید دیگر از سرسبزی کوه خبری نیست، برای صعود پاییزه در این منطقه باید زمانبندی را جدی گرفت.
لازم به ذکر است که وجود مه و مشخص نبودن مسیر پاکوب مشخص در بسیاری از مناطق یکی از مسایل مهم این منطقه است بهتر است از راهنما یا GPS با مسیر از قبل پیمایش شده استفاده نمود

 

گزارش پیمایش

 

سه شنبه ۱۱/۰۲/۹۷
تعداد ۷ نفر از اعضای باشگاه با دو دستگاه خودرو سواری ساعت ۱۸ به سمت سمنان حرکت کردیم با هماهنگی که از قبل با آقای  مسعود حاجی بیگلو شهردار مهدی‌ شهر انجام شده بود ساعت ۲۳:۳۰ در یکی از سوییت های  دربند مهدی شهر مستقر شدیم

چهارشنبه ۱۲/۰۲/۹۷
ساعت ۶ صبح بیدار شدیم پس از صرف صبحانه و تقسیم چادرها کوله ها را بسته و ساعت ۷.۳۰ دقیقه از مهدی شهر به سمت روستای امافت که مبدا صعود ما بود حرکت کردیم، برای رسیدین به روستای امافت ابتدا باید از جاده شهمیرزاد به سمت چاشم و سپس روستای خطیر کوه رفت، بعد از روستا به دو راهی میرسیم سمت چپ روستای کمررود ( مبدا صعود قله قدمگاه) و سمت راست به سمت قائم شهر و روستاهای امافت ، کنگلو و آریم است میرسیم
در مسیر حرکت از کنار آبشار روزیه و قله قدمگاه و طبیعت زیبای منطقه عبور می کنیم با رسیدین به دوراهی کمررود به سمت راست میرویم و با گذر از کنار شرکت های شن شویی و شرکت گچ به دوراهی می رسیم که سمت راست به سمت روستای امافت و سمت چپ به سمت قائم شهر می رود جاده پر پیچ و خم روستای امافت بسیار زیباست چند دقیقه ای کنار جاده توقف می کنیم ، جاده تا روستا آسفالت بوده به جز قسمت کوتاهی از جاده که به خاطر وجود شرکت های شن شویی و روخانه تخریب و تبدیل به جاده خاکی شده بود

ساعت ۹:۳۰ به روستا رسیدیم ماشین ها را پارک کرده توسط خودرو سواری یکی از اهالی روستا به نام آقای ذبیحی طی دو سرویس از جاده معدن فلورین به سمت ابتدای مسیر حرکت کردیم ساعت ۱۱ کوله ها را برداشته و از ارتفاع ۱۹۳۰ متری به سمت شرق شروع به حرکت کردیم، طبیعت منطقه بسیار زیبا و سرسبز بود

 

در بیشتر مسیر پاکوب مشخصی وجود نداشت و وجود مه در ارتفاع بالاتر پیدا کردن مسیر درست را کمی سخت کرده بود با رسیدن به ارتفاع ۳۰۰۰ متری مسیر صخره ای شد و بعد از حرکت در میان صخره ها  ساعت ۱۷ به محله ای به نام کلون سنگ رسیدیم که جای مناسبی برای شب مانی بود

 

با تمیز کردن خانه سنگی محله و کمی جستجو در اطراف به چشمه آبی با فاصله ۵۰ متری در سمت جنوب شرقی محله دست یافتیم درکنار چشمه آب راه پاکوبی به سمت پایین وجود داشت که به روستای کنگلو می رسید

 

ساعت ۲۱ تا ۲۲ باران شروع به باریدن کرد به علت کوچکی خانه ۵ نفر در خانه محله و ۲ نفر در چادر به خواب رفتند.

پنج شنبه ۱۳/۰۲/۹۷
ساعت ۶ صبح بیدار شدیم پس از صرف صبحانه و جمع کردن کوله ها ساعت ۸ به راه افتادیم مسیر پاکوب با سنگچین مشخص شده بود در قسمتهایی مجبور بودیم از روی برف عبور کنیم و جاهایی که امکان سرخوردن بود با کلنگ رد پا کنده شد

 

بعد از حدود ۳۰ دقیقه راه به دو قسمت تقسیم شد سمت راست به سمت قله ای کوتاه از قله نرو و سمت چپ به سمت محله ای در پایین دست می رفت دو نفر به راه سمت راست و مابقی تیم راه پاکوب سمت چپ را در پیش گرفتیم راه پاکوب به سمت گردنه ای  با فاصله از قله ادامه داشت در مسیر دو محله به چشم می خورد محله دورتر دارای دو خانه سنگی و چشمه آب بود

بعد از اولین محله با دو رد پای خرس مواجه شدیم که یکی بزرگتر و یکی کوچکتر بود

هدف ما پیمایش خط الراس بود از راه پاکوب فاصله گرفتیم و به سمت یال سمت راست رفتیم با رسیدن به ارتفاع ۳۴۰۰ متری چند دقیقه ای منتظر دوستان شدیم که پس صعود قله فرعی همه با هم به سمت قله حرکت کنیم

 

پس از شیب زیر قله به قسمتی سنگی رسیدیم که با اسپری آبی علامت گذاری شده بود با صعود از گرده سنگی ساعت ۱۱:۳۰ به قله نرو رسیدیم

ارتفاع قله بر روی  تابلو ۳۶۰۵ متر نوشه شده بود پس از گرفتن چند عکس به سمت ادامه مسیر و دیواره زرجو حرکت کردیم

 

 

هدف بعدی عبور از دیواره زرجو بود در میان مسیر پای یکی از اعضای تیم پیچ خورد با گذاشتن برف بر روی قسمت آسیب دیده کمی صبر کردیم تا بهبودی حاصل شده و شروع به حرکت کردیم در راه کمی باران می بارید  ساعت ۱۲:۳۰ به دیواره زرجو و محلی به نام سه گوسفند ( سنگی بزرگ که در مسیر صعود از جبهه شمالی کاملا مشخص بوده و منفرد از دیواره زرجو است ) رسیدیم ، دیواره ای عظیم با شکاف های بلند با بررسی دیواره شکافی برای صعود مدنظر گرفتیم که برای صعود از آن نیاز به کار فنی داشت هر چند ابزار مناسب کار را همراه داشتیم اما به خاطر طولانی بودن مسیر تا روستای سرخده و وجود فرد مصدوم در تیم  تصمیم به خاتمه برنامه و پایین رفتن از مسیر شمالی به سمت سنگده گرفتم این راه نزدیک ترین مسیر برای برگشت بود راه دیگر برگشت به محله ای که دیشب در آن بودیم و رفتن به سمت روستای کنگلو بود.

 

از راه پاکوب به سمت کلبه ای جنگلی که نقطه شروع مسیر شمالی صعود به قله نرو است، شروع به پایین رفتن کردیم در قسمت هایی راه از میان برف می گذشت و باران نم نم شروع به باریدین گرفت با پوشیدن پانچو دوباره به راه افتادیم با رسیدن به چشمه آبی که در انتهای دیواره قرار داشت چند دقیقه ای استراحت کردیم و دوباره راه پاکوب را درادامه دادیم و ناخواسته مسیر اشتباه را در پیش گرفتیم ، ( راه اصلی از بالای چشمه آب عبور میکند ).

با پایین رفتن راه پاکوب نامشخص و گنگ بود مه منطقه را فراگرفته و کار کمی سخت شده بود به هر طرف که نگاه می کردیم پرتگاه های عمیق وجود داشت چند دقیقه ای به جستجو در اطراف پرداختیم تا به دهلیزی برفی با شیب زیاد حدود ۵۰ تا ۶۰ درجه رسیدیم که طنابی برای فرود در ابتدای آن قرار داشت با توجه  به مدفون بودن طناب در زیر برف و سر هم شدن چندین طنابچه انفراد، می شد حدس زد که تیم قبل هم مسیر را اشتباه رفته و به این نقطه رسیده اند و این راه اصلی صعود و فرود از قله نیست به علت صفت بودن برف و احتمال سر خوردن با استفاده از طناب و کلنگ همراه کارگاه برف زده شد و تیم شروع به فرود کردند

انتهای دهلیز مسیر و کلبه جنگلی  کاملا مشخص بود ساعت ۱۷ به کلبه جنگلی رسیدیم، با تماس تلفنی با راننده نیسان از سنگده و آقای ذبیحی از امافت به سمت جاده جنگلی سنگده حرکت کردیم

جنگلی بسیار زیبا با درختان سر به فلک کشیده ساعت ۱۹ به روستای سنگده رسیدیم و به ازجاده دوآب به سمت روستای امافت حرکت کردیم  ساعت ۲۰:۳۰  به روستای امافت رسیدیم و به سمت مهدی شهر به راه افتادیم پس از صرف شام در شهمیرزاد ساعت ۲۳ در سوییت های منطقه دربند مهدی شهر مستقر شدیم.

جمعه ۱۴/۰۲/۹۷

ساعت ۷ صبح بیدار شدیم پس از صرف صبحانه برای بازدید از غار آهکی دربند مهدی شهر که در نزدیکی محل استراحت ما بود راهی شدیم
این غار در دامنه‌های جنوبی بخش میانی رشته کوه البرز در ارتفاعات دربند، در کمرکش کوه لهرد، در قسمت شمالی مرکز مهدی‌شهر جای گرفته‌است. غار دربند یکی از بزرگترین غارهای آهکی ایران به ‌شمار می ‌رود که در گذشته محل سکونت انسان بوده‌است.

 

طول غار ۱۱۴ متر، ارتفاع از سطح دریای آزاد ۲۰۰۰متر، ارتفاع دهانه از پای کوه ۳۰۰متر، عریض‌ ترین قسمت آن ۳۶ متر و بلندترین نقطه سقف آن به ارتفاع حدود ۳۰متر است. بلندترین استلاگمیت این غار با ارتفاع ۱۴ متر در ایران بی‌نظیر است. در شمال شهر مهدی‌شهر، در حدود ۳ کیلومتر دورتر از (از میدان اصلی شهر)، جاده‌ای در سمت چپ وجود دارد که به سوی باختر می‌رود. غار دربند بر فراز کوه بلندی در فاصله حدود ۱٫۵ کیلومتری شمال شهر قرار دارد.
غار دربند به علت عملکرد شدید نیروهای زمین‌ساختی منطقه و نیز پدیده انحلال توسط آبهای نفوذی شکل گرفته‌است. کارشناسان عمر این غار آهکی را ۱۴۰ میلیون سال تخمین زده‌اند. در گذشته مدخل ورودی غار به صورت طبیعی کم عرض بود. در سال ۱۳۸۱ شهرداری مهدیشهر با انجام سری عملیات حفاری، این مدخل را به منظور امکان بازدید همگانی تعریض و امکانات رفاهی مانند سوئیت‌های اقامتی، آلاچیق و فضای استراحتگاهی در دامنه کوه لهرد و ایجاد روشنایی در درون این غار را فراهم کرد.

همچنین در فروردین ماه ۱۳۹۱، شهرداری مهدی‌شهر عملیات پله چینی و نرده‌گذاری راه‌ های دسترسی به غار دربند را به پایان رساند. هم اکنون مسیر دسترسی به غار از پای کوه تا دهانه، پله چینی شده‌است در سال ۱۳۹۰، باستان شناسان، تعدادی سکه تاریخی در این غار کشف کردند. با کشف این آثار، غار دربند سنگسر در پروسه ثبت در آثار ملی ایران قرار گرفته‌است بر طبق کاوش‌های انجام شده دیرین‌ترین آثار بدست آمده از غار متعلق به سده پنجم هجری قمری و همچنین سکه‌های طلایی به خط کوفی مربوط به دوره سلجوقی است

اعضای تیم : علی رافعی ،‌مجید صداقت فر، هادی اکبری، عباس لطفی، امین مقدری،
مسوول فنی : قاسم کریمی
سرپرست و گزارش : سعید نوروزی

 

������� ����� �� ���� �� �����