گزارش پیمایش ۲۷ ساعته خط الراس بینالود تا شیرباد
این برنامه در تقویم شش ماهه دوم ۱۴۰۰ باشگاه با عنوان پیمایش خط الراس بینالود برنامه ریزی شده بود قبل از اجرا با دوستان جلسه ای به همین منظور ترتیب دادیم و پس از بحث و تبادل نظر به این نتیجه رسیدیم که با توجه به اینکه تا کنون باشگاه در خط الراس بینالود برنامه های گوناگونی را برگزار کرده (از قبیل : اولین پیمایش زمستانی خط الراس بینالود کلیدر تا پیوه ژن پیمایش در فصول دیگر سال کامل و یا بخشی از مسیر ، پیمایش خط الراس با دوچرخه از کلیدر تا پیوژن و …) این بار با شکلی نو و ایده ای جدید سعی در اجرای برنامه داشته باشیم که پیشنهاد گردید برنامه در غالب یک حرکت پیوسته تیمی صورت گیرد چون قطعا چالش های جدیدی را برای شرکت کنندگان به همراه خواهد داشت.
با این تصمیم باید شرایط آب و هوایی را کنترل میکردیم که ۲۸ و ۲۹ بهمن ماه برای اجرای برنامه تعیین گردید.
برای اجرای برنامه امکانات بیواک (کیسه بیواک ، پوشاک مناسب ، کپسول و …) در شرایط اضطراری پیش بینی شد.
برنامه با حضور آقایان حمید رضا میربلوک مصطفی یزدی (عضو باشگاه) حمید پورعظیما (میهمان باشگاه) و مجید صداقت فر (عضو باشگاه و سرپرست برنامه) در روز پنجشنبه ۲۸ ساعت ۱۳ از نیشابور استارت خورد.
با یک دستگاه سواری بعد از عبور از روستای عیش آباد در مسیر خاکی کنار رودخانه میر آباد ادامه مسیر دادیم و از دوراهی بینالود به سمت کتل کمی که پیش رفتیم احساس کردیم مسیر برای ادامه دشوار هست از راننده سواری تشکر و خداحافظی کرده و در ساعت ۱۴ کوله ها را به پشت گذاشته و در مسیر کتل به راه افتادیم.
در ساعت ۱۴:۳۰ در ابتدای کتل و ادامه مسیر به سمت پناهگاه دو شهید دادیم .
در مسیر قبل از زرشک زار ها وجود یه آدم برفی بزرگ خودنمایی میکرد و به آدم احساس خوبی می داد.
در پناهگاه خبری از کوهنورد نبود اما متاسفانه مقداری زباله در پلاستیک از گوشه جاکفشی طبقه پایین آویزان و تعداد بطری خالی آب معدنی در کف و در طبقه بالا نیز پوست و باقیمانده تنقلات مصرفی رو فرش ریخته شده بود که چشم انداز نازیبایی داشت .
پس از خوردن آب و کمی تنقلات و بستن گترها کوله ها را به دوش انداختیم و در ساعت۱۷ پناهگاه دوشهید را در هوایی آرام و عالی به سمت قله ترک کردیم.
یال پشت پناهگاه را کمی بالاتر از پاکوبی که قبلا تردد شده بود ادامه مسیر دادیم دوست خوبمان جناب یزدی پیشاپیش بقیه برف کوبی مسیر را به تنهایی انجام میداد و ما دلگرم و با انگیزه در پشت سر ایشان گام برمیداشتیم وگاها به غروب زیبا نیم نگاهی می انداختیم ماه چون هنوز طلوع نکرده بود ابتدا برای مدتی از هدلایت استفاده کردیم اما بعد از طلوع ماه دیگر اصلا نیاز به نور هدلایت نبود، در ساعت ۲۰ موفق به صعود قله بینالود از مسیر گرده شدیم هوا روی قله به علت وزش باد کمی سردتر از مسیر بود بلافاصله تنها پس از گرفتن یک عکس به سمت پناهگاه مدرس به راه افتادیم قرار شد در پناهگاه به صرف چای و تنفلات بپردازیم.
از مسیر کوچه که برف نسبتا زیاد و یخ زده ای داشت عبور کردیم . در تاریکی شب صدای کفش ها و باتوم ها روی سطح برف یخ زده صدای مخوف و دلهره آوری را ایجاد میکرد و میشد در ذهن برای خودت داستان سرایی کرد در نهایت در ساعت ۲۱ به پناهگاه مدرس رسیدیم .
در پناهگاه آقایان حسینی و آقای سبیانی (گروه کوهنوردی مارال) که قصد اجرای پیمایش خط الراس بینالود از قله قوچگرد دیزباد تا کلیدر را داشتند حضور داشتند همچنین دو کوهنورد مشهدی هم در طبقه بالای پناهگاه مدرس مشغول به استراحت بودند. بعد از خوش و بش با دوستان و انتقال تجربیات و صرف نوشیدنی های گرم و صرف شام مختصر از دوستان خداحافظی کردیم و به قصد ادامه مسیر ساعت ۲۲ پناهگاه مدرس را ترک کردیم.
شب از نیمه گذشت و هوا هنوز آرام است.
حدود ساعت ۱ نیمه شب بود که محله ملق (ملغ) را پشت سر میگذاشتیم.
۴ نفر در دل شب هر کس در اندیشه ای در ذهن خود در سکوت شب زمستانی با نور زیبای ماه برای رسیدن به مقصود قدم بر می داشتند ، بی آنکه حرف زیادی بین شان رد و بدل شود هر کس از خلوت خود لذت میبرد و قدم برمیداشت.
از ساعت ۲ نیم شب هوا به کل تغییر کرد وزشی بادی سرد که تا مغز استخوان می شد آنرا احساس کرد قطعا اگر در درون کفش با انگشتان پا و در درون دستکش با انگشتان دست بازی نمیکردی یخ زدن آنها مسلم بود.
در آن سرما و تاریکی شب صعود و فرودهای مکرر مسیر خط الراس پیش رویمان بود و تلاشی در ذهن و در جسم برای غلبه بر سرمای جانکاه مسیر ، چاره ای نبود باید قدم برمیداشتیم و به پیش میرفتیم.
در ساعت ۵ صبح بالای قله شاه رضا قرار گرفتیم که سرمای شدید حس گرفتن حتی یک عکس را از ما گرفت و ادامه مسیر دادیم.
در آستانه طلوعی زیبا خورشید خودنمایی میکرد اما باد و سرما همچنان ادامه داشت.
در ساعت ۶:۱۵ دقیق به بالای یالی رسیدیم که دکل های برق از روی آن میگذرد سعی داشتیم برای کمی استراحت و صرف چای و صبحانه خودمان را به خانه برق برسانیم و این تصمیم در ساعت ۷:۲۵ مقدور گردید و به خانه برق رسیدیم . تمام درب ها قفل و بسته با اینکه خورشید در آسمان خودنمایی میکرد اما سرما و باد بینهایت آزار دهنده بود کنار دیوار خانه برق نشستیم و صرف چای و صبحانه و کمی استراحت ، یک ساعت بعد حدود ساعت ۸:۳۰ دوباره پای در راه ؛ این بار بهتر میشد شیر باد را بخاطر باد هایش حس کرد این بادی که از ساعت ۱ صبح شروع کرده بود به وزیدن ، همچنان همراه ما بود و ظاهرا تصمیم داشت که تا پایان برنامه ما را بدرقه کند .
از مسیر خانه برق به سمت شیرباد تراورسی وجود دارد که تقریبا بیشتر آن مشرف به آبریز های میر آباد هست و چون در رخ آفتاب هست برف خیلی کم و در بعضی قسمت ها کاملا خالی از برف بود ادامه مسیر دادیم .
با دوستانمان که قرار بود صبح جمعه به شیرباد صعود کنند هماهنگ کرده بودیم چنانچه زود تر از تیم ما قله را صعود کردند به طرف تراورس خانه برق در حرکت باشند همین طور که در سرمای باد قدم برمیداشتیم آقایان بکائیان و اسدی را دیدم که به سمت ما در حرکت هستند بعد رسیدن به آنها در ساعت ۱۱:۳۰ و خوش و بش به اتفاق ایشان به سمت قله شیر باد براه افتادیم .
در ساعت ۱۲:۳۰ بر فراز شیرباد استوار در شرایط کاملا آفتابی اما با باد شدید و سرمای زیاد فقط به اندازه گرفتن تنها یک عکس ایستادیم و سپس ادامه مسیر به طرف قله سیاه لوک (به علت حجم برف در شیب های بهمنی مسیر در زمستان ناچار به صعود سیاه لوک خواهید بود.) ساعت ۱۴:۲۰ بر فراز سیاه لوک بودیم باد سرد همچنان جسم و جان ما را به سختی نوازش می کرد.
پس از پایین امدن از یال شکراب دوستان خوب جناب بکائیان و اسدی که با گامی سریعتر پایین آماده بودند با چای داغ کنار چشمه از ما پذیرایی کردند اینجا گرمای چای و پایان وزش باد سرد جان دیگری به آدم می بخشید بعد از صرف چای ادامه مسیر به طرف روستای بوژان دادیم که در نهایت ساعت۱۷ با پایان برنامه مورد استقبال دوست عزیزمان جناب هادی آقا اکبری که به منظور ترانسفر به بوژان آمده بودند قرار گرفتیم و به اتفاق ایشان عازم نیشابور شدیم.
این برنامه از ساعت ۱۴ روز پنجشنبه آغاز و در ساعت ۱۷ عصر جمعه بصورت حرکت مداوم در ۲۷ ساعت با پیمایش حدود ۶۲ کیلومتر پایان یافت .
علیرغم پیش بینی برای شرایط اضطراری از لوازم بیواک در برنامه استفاده نگردید.
در پایان باید به اطلاع کلیه دوستان و خوانندگان گزارش برسانیم که این برنامه صرفا در غالب ایده و طرحی نو به منظور یک چالش شب پیمایی زمستانه برای ارتقای کوهنوردی شهرستان کلید خورد و اجرا گردید و در انجام برنامه های چالشی فقط میخواهیم خودمان را به خودمان ثابت کنیم و قطعا عزیزانی هستند که برنامه های زیباتر و جذاب تری را با اهداف خاصی در شهرستان اجرا می کنند.
تقدیم به تمامی اساتید کوهنوردی شهرستان
نگارنده متن گزارش سرپرست برنامه مجید صداقت فر ۱۴۰۰/۱۱/۳۰
